Kerkelijk jaar - Pinksteren

Achtste zondag van Pasen: Pinksteren – pentecostè, wat vijftigste betekent.
Op de 50e dag, zeven weken na Pasen, viert de christelijke kerk de vervulling van Gods beloften. Als het Joodse volk de eerste vruchten van de oogst viert, vieren christenen de eerste vruchten van de Geest en de grondlegging van de ene universele kerk als de nieuwe schepping.
Toen de dag van het Pinksterfeest aanbrak waren ze allen bij elkaar. Plotseling klonk er uit de hemel een geluid als van een hevige windvlaag, dat het huis waar ze zich bevonden geheel vulde en allen werden vervuld van de Heilige Geest... (Handelingen 2:1-4)

Dit zijn de woorden van Jesaja, de zoon van Amos;
het visioen dat hij zag over Juda en Jeruzalem
Jesaja 2: 2 en 3:
2. Eens zal de dag komen dat de berg
met de tempel van de Heer rotsvast zal staan,
verheven boven de heuvels, hoger dan alle bergen.
Alle volken zullen daar samenstromen.
3. Machtige naties zullen zeggen: 'Laten wij
optrekken naar de berg van de Heer,
naar de tempel van Jakobs God.
Hij zal ons onderrichten, de weg wijzen,
en wij zullen zijn paden bewandelen.'
Vanaf de Sion klinkt zijn onderricht,
vanuit Jeruzalem spreekt de Heer.

1. De wereld is gewonnen door woord en geest.
Zoals het is begonnen met Pinksterfeest,
zoals in alle talen het is verstaan,
zo zal het zich herhalen van nu voortaan.
2. Uit alle kerken komen wij om U saam.
Gij schrijft in onze dromen uw grote naam,
o God, die uit de wolken daalt in de tijd,
een licht voor alle volken in eeuwigheid.
Lvd 251 (J.W. Schulte Nordholt,1920-1995,
een Nederlands dichter en hoogleraar
in de geschiedenis en cultuur van Noord Amerika)

Gij die uw gemeente bijeenroept hier en waar ook ter wereld;
die ons raakt met uw woord, die ons kent van gezicht,
niet vergeet onze namen - kom over ons met uw Geest.
(H. Oosterhuis, Tafelgebed Verzameld Liedboek, blz. 638)


Geef ons heden ons dagelijks brood - de vierde bede van het Onze Vader - En zij bleven volharden bij het onderwijs der apostelen en de gemeenschap, het breken van het brood en de gebeden. (Handelingen 2:42)
Voor meer over deze bede, zie "Het Onze Vader in het kerkelijk jaar."
O Lam van God, U loven wij
Gij, die een broodhuis voor ons zijt,
een wijngaard die het hart verblijdt.
Heer Jezus, die ons drenkt en voedt,
Gij zelf zijt onze overvloed.
(ds.Jaap Zijlstra, EL 290:4)

Achtste zondag van Pasen: Pinksteren – Pentecostè, wat 50e betekent.
Op de 50e dag, zeven weken na Pasen, viert de christelijke kerk de vervulling van Gods beloften. Als het Joodse volk de eerste vruchten van de oogst viert, vieren christenen de eerste vruchten van de Geest en de grondlegging van de ene universele kerk als de nieuwe schepping.
De gaven van de Geest:
vriendelijkheid, goedheid, vreugde, vrede en geduld,
liefde, vertrouwen en zachtmoedigheid.

Pinkstergebed:   
O God, op deze dag hebt Gij in het hart van mensen het licht van uw Geest
ontstoken, zodat zij vrijmoedig en vurig uw grote daden verkondigden;
vervul ook ons hart met de warmte van die Geest, zodat wij voortdurend
gericht zijn op wat heilzaam is en heel maakt en in alle omstandigheden
vertrouwen op uw geestkracht die bezielt en bemoedigt. (ds.W.R.v.d.Zee)

Ester - Verborgen
En de koning voelde voor Ester meer liefde dan voor alle andere vrouwen,
meer dan alle andere meisjes verwierf zij zijn bewondering en genegenheid. (Ester 2:17a)
Zo komt Ester aan het hof van koning Ahasveros. Het zal geen toeval zijn dat haar naam ‘verborgen’ betekent in een boek waarin de naam van God niet voorkomt.
In heel het boek Ester blijft God verborgen.
God wordt nergens genoemd, nergens aangehaald. Aan de ene kant de wet van Meden en Perzen: zo zijn onze manieren, en aan de andere kant: de verborgene, Ester, God.
Toch is het boek in de bijbel opgenomen. Mensen herkenden blijkbaar in het verhaal van Ester een verhaal van hoe mensen handelen in geloof. God gebeurt hier, zou je kunnen zeggen, zonder dat God bij name genoemd wordt.
God gaat schuil achter alles wat in dit verhaal gebeurt. Hij blijft een geheim, iets waar we alleen maar een vermoeden van hebben. Dit verhaal zou wel eens met God te maken kunnen hebben. Dat is de ervaring van mensen die dachten dat er na verdriet geen leven meer is. Na vreemdelingschap geen bevrijding. En dat er dan soms toch die ommekeer is.
Mogen we zeggen dat dát dan met God te maken heeft? Dat God gebeurt zonder dat Hij bij name wordt genoemd?
(Uit een toespraak van Hester Smits op 16 maart 2008 in de Amsterdamse Studentenecclesia)

2e Pinksterdag
 
Oecumene* – steeds opnieuw bedreigd
Onder christenen bestaat een wereldwijd verlangen dat de door Christus zelf beloofde gemeenschap van alle gelovigen werkelijkheid wordt. Maar alle bemoeiingen en ontmoetingen van kerkleiders en conferenties hebben tot nu toe niet tot de ene wereldkerk geleid. Allerlei redenen kunnen daarvoor worden genoemd (en vaak lijken ze belachelijk). Maar misschien moeten alle betrokkenen en hopenden bedenken of deze verscheidenheid  juist ook niet ten goede kan werken als de Geest aanwezig is. Zoals in Jeruzalem, waar ‘zij allen eendrachtig bijeen waren en Gods Geest in hun midden was’ (Handelingen 2). (Bron:R.v.K)
 
God, die onder mensen wonen wilt, wees aanwezig in het huis van uw kerk,
opdat zij mag zijn een gastvrij oord voor allen die U zoeken,
voor allen die lijden onder onrecht en verdeeldheid,
voor allen die verlangen naar vrede en recht.
Help ons als christenen elkaar de hand te reiken en bruggen te slaan naar mensen
van andere religies en culturen,
opdat deze wereld worden mag een voor allen veilig thuis.
Amen.(ds. W.R.v.d.Zee)

*oecumene: heel de wereld
 
Zomertijd
God, onze Vader, onze Moeder,
wij hopen op U, op U en uw nabijheid,
en wij vragen U niet om wonderen uit de hemel,
wij vragen U zo aanwezig te zijn in de Geest
dat mensen metterdaad uw bondgenoten
kunnen worden, een sprekend evenbeeld
van uw vaderlijke zorg, van uw moederlijke liefde;
en dat er tekenen zullen komen van
een  nieuwe wereld zoals Gij die bedoelt:
een moederland, een vaderland.
(ds. W.R. v.d. Zee)
 
Pinksteren - "In Spirit and in Truth", Liederen en Gebeden voor de 7e Assemblée van de Wereldraad van Kerken in Canberra-Australië, 1991
Gebed tot de Heilige Geest:
Geest van Waarheid, maak ons vrij om kinderen van God te worden.
Open onze oren, opdat wij het huilen en weeklagen van de wereld horen.
Open onze lippen, opdat wij een stem mogen zijn voor hen die geen stem hebben.
Open onze ogen, opdat wij uw visioen van vrede en gerechtigheid zien.
Vervul ons met moed en geloof, die aan uw profetische waarheid ontspringen.
Kom, Heilige Geest, vernieuw de hele Schepping.
 

Veni Sancte Spiritus - Kom Heilige Geest - Taizé